Ο εφημέριος της Καθολικής Εκκλησίας του Αμνού του Θεού σε Κω και Ρόδο, πατέρας Λουκάς, δεν κατάφερε να παρευρεθεί φέτος στις πασχαλινές λειτουργίες της Κω, καθώς οι υποχρεώσεις του τον κράτησαν στη Ρόδο. Τις λειτουργίες στην Κω τέλεσε κανονικά ο πατέρας Αλμπέρτο από την Ινδονησία.
Σε μήνυμά του προς όλους τους Χριστιανούς της Κω, ο πατέρας Λουκάς ευχήθηκε «Χριστός Ανέστη» και αναφέρθηκε με συγκίνηση στην απώλεια του Πάπα Φραγκίσκου, τονίζοντας:
«Φέτος έλειψα από τις πασχαλινές λειτουργίες της Κω. Παρέμεινα στη Ρόδο, αφού συνέπεσε να εορτάζεται την ίδια ημέρα το Καθολικό με το Ορθόδοξο Πάσχα. Όμως ήταν ο πατέρας Αλμπέρτος από την Ινδονησία και βέβαια μου έλειψαν οι φίλοι μου στην Κω. Θα έρθω το επόμενο διάστημα για κάποιες λειτουργίες».
Ο πατέρας Λουκάς σχολίασε και τη μοναδικότητα της φετινής συγκυρίας:
«Είμαι προνομιούχος γιατί συνήθως κάνω δύο φορές Πάσχα το χρόνο – μία με τους Καθολικούς της Κω και μία στη Ρόδο, καθώς τα τελευταία χρόνια δεν συνέπιπταν. Φέτος όμως γιορτάσαμε όλοι μαζί».
Η απώλεια του Πάπα Φραγκίσκου συγκλόνισε την παγκόσμια χριστιανική κοινότητα, και όπως τόνισε ο πατέρας Λουκάς:
«Ειλικρινά δεν περιμέναμε ότι τη Δευτέρα του Πάσχα θα έφευγε και θα γινόταν ένας άγγελος. Τον είδαμε την Κυριακή του Πάσχα στην τηλεόραση, στην Πλατεία του Βατικανού, και είχαμε πάρει θάρρος και ελπίδα. Ξέραμε ότι ήταν άρρωστος, αλλά δεν φαινόταν τόσο άρρωστος… Δεν περιμέναμε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία του επίσημη εμφάνιση».
Ο πατέρας Λουκάς μίλησε με θερμά λόγια για τη σχέση του Πάπα Φραγκίσκου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο:
«Ο Πάπας Φραγκίσκος αγάπησε πάρα πολύ τον Πατριάρχη. Οι δύο εργάστηκαν για να μπορέσει κάποια στιγμή να εορτάζεται κοινά το Πάσχα. Ο Θεός όμως τον ήθελε κοντά του…».
«Ο Πάπας Φραγκίσκος ήταν ένας πολύ μεγάλος άθλος, μια μεγάλη προσωπικότητα. Αγαπούσε πάρα πολύ τους φτωχούς ανθρώπους και γι’ αυτό τον αγαπούσα και εγώ πάρα πολύ».
Αναφέρθηκε και στη βαθιά ανθρώπινη πλευρά του Ποντίφικα:
«Κάθε μέρα τηλεφωνούσε ο ίδιος στην Καθολική Εκκλησία στη Γάζα – τη μοναδική χριστιανική εκκλησία που είχε απομείνει – και φρόντιζε για όλους τους Χριστιανούς, Ορθοδόξους και Καθολικούς. Μιλούσε με τον εφημέριο για να του δώσει δύναμη και κουράγιο, για να δει πώς είναι οι αδελφοί Χριστιανοί της Γάζας. Ήταν μια μεγάλη ελπίδα αυτό το τηλεφώνημα. Ένα δείγμα της έμπρακτης αγάπης του για τους ανθρώπους στην Παλαιστίνη».
«Μην ξεχνάμε ότι έχουν χαθεί μέχρι στιγμής 16.000 παιδιά στη Γάζα. Κι όμως, εκείνος ήταν πάντα δίπλα στους ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Ήταν ένας άνθρωπος πάρα πολύ απλός. Είμαστε πλέον πρόβατα χωρίς ποιμένα…».
«Τώρα που έφυγε ο Πάπας Φραγκίσκος, καθημερινά σε όλες τις Καθολικές Εκκλησίες – και στην Ελλάδα – κάνουμε λειτουργία για την ψυχή του. Καθημερινά λαμβάνουμε οδηγίες από το Βατικανό για το πώς θα κινηθούμε. Όλη του η ζωή ήταν απλή και ταπεινή, και έτσι ήταν και το τέλος του. Ήταν ένα παράδειγμα για όλους μας».
Ολοκληρώνοντας, ο πατέρας Λουκάς αναφέρθηκε και στη σχέση του Πάπα με την Ελλάδα:
«Ο Πάπας Φραγκίσκος αγαπούσε πάρα πολύ την Ελλάδα. Είχε έρθει δύο φορές και είχε ιδιαίτερη αγάπη για τον Πατριάρχη. Ήταν παράδειγμα για όλους εμάς. Και εγώ, με τον ίδιο τρόπο, αγαπώ πολύ τους Ορθοδόξους πατέρες – τον Μητροπολίτη της Ρόδου, τον Μητροπολίτη της Κω και τον Μητροπολίτη Καλύμνου».
Κλείνοντας, έστειλε το δικό του μήνυμα:
«Εύχομαι ‘Χριστός Ανέστη’ σε όλους τους Χριστιανούς της Κω και σύντομα θα βρίσκομαι κοντά σας».
Η ανακοίνωσης της Καθολικής Εκκλησίας για την εκδημία του Πάπα Φραγκίσκου:
Ανακοίνωση:
Η Καθολική κοινότητα Ρόδου και Κω θρηνεί για τον θάνατο του Αγίου Πατέρα μας Πάπα Φραγκίσκου.
Επέστρεψε στο Σπίτι του Πατέρα τη Δευτέρα 21ην Απριλίου 2025
Τρεις Λειτουργίες θα προσφερθούν για την ανάπαυση της ψυχής του τη Δευτέρα 21ην Απριλίου, την Τρίτη 22ην Απριλίου και την Τετάρτη 23ην Απριλίου στις 12:00.
Προσευχηθείτε για την ψυχή του όλοι οι άνθρωποι της καλής θέλησης!
Το κείμενο του Πατέρα Λουκά για την Ανάσταση όπως δημοσιεύτηκε στα «Νέα του Βατικανού»
Αντανάκλαση της Ημέρας του Κυρίου: Ω η υπέροχη χαρά της Ανάστασης!
Καθώς γιορτάζουμε το Πάσχα, ο π. Λουκάς Γρηγόριος, OFM, προσφέρει τις σκέψεις του για το πώς η Ανάσταση του Ιησού Χριστού επαναπλαισιώνει την κατανόησή μας για την απόγνωση, μεταφέροντάς μας από τα βάθη της θλίψης στην ένδοξη ζωή δίνοντας φως χαράς.
π. Λουκας Γκρέγκορι OFM*
Η αυγή της πρώτης ημέρας της εβδομάδας, όπως καταγράφεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη, σηματοδοτεί μια κομβική στιγμή στην ιστορία του Χριστιανισμού και στη ζωή των πιστών. Είναι μια μέρα που περικλείει την ουσία της ελπίδας, της ανανέωσης, της χαράς και της θείας υπόσχεσης. Αυτή η ημέρα, που αναδύθηκε από το σκοτάδι της απόγνωσης, αποκαλύπτει τη βαθιά χαρά και σημασία που πηγάζει από την Ανάσταση του ζώντος Κυρίου Ιησού Χριστού.
Καθώς η Μαρία η Μαγδαληνή πλησίαζε τον Τάφο, ακόμα τυλιγμένη στο πέπλο της νύχτας, η καρδιά της ήταν βαριά από λύπη. Η πέτρα είχε κυλήσει μακριά, ένα θέαμα που την ξάφνιασε και προκάλεσε αισθήματα σύγχυσης και τρόμου. Αυτή η στιγμή της αβεβαιότητας αντικατοπτρίζει τις εμπειρίες πολλών πιστών ατόμων που, μπροστά στην απώλεια ή τη σύγχυση, μπορεί να αναρωτιούνται για το πού βρίσκεται η ελπίδα και η σωτηρία. Σε αυτή τη κρίσιμη στιγμή, γινόμαστε μάρτυρες της άγριας πίστης και αγάπης που είχαν οι Απόστολοι στον αγαπημένο τους Κύριο. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης έσπευσαν στον Τάφο, κάθε βήμα αντηχούσε με μια επείγουσα ανάγκη οδηγούμενη από πίστη και αγάπη. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αφήγηση του Ευαγγελίου τονίζει το «τρέξιμο» τους προς τον Τάφο, απεικονίζοντας μια φυσική και συναισθηματική φυλή που υποκινείται από τη βαθιά αγάπη και αφοσίωσή τους.
Πολλοί από εμάς σήμερα βρίσκουμε αποχρώσεις των δικών μας εμπειριών μέσα σε αυτήν την αφήγηση. Το αίσθημα της απώλειας ανάμεσα στη θλίψη, την αβεβαιότητα και τη σύγχυση είναι καθολικό, διασχίζοντας τόσο χρόνο όσο και πολιτισμό. Καθώς η Μαρία και οι μαθητές περνούσαν από τη λύπη τους, έτσι και εμείς αντιμετωπίζουμε τους δικούς μας προσωπικούς αγώνες. Ωστόσο, η Ανάσταση του Ιησού Χριστού επαναπλαισιώνει την κατανόησή μας για την απόγνωση, μετακινώντας μας από τα βάθη της θλίψης στο ένδοξο ζωογόνο φως της χαράς.
Η Ανάσταση λειτουργεί ως ο ακρογωνιαίος λίθος της χριστιανικής μας πίστης. Διακηρύσσει ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος, αλλά μάλλον, ένα μεταμορφωτικό πέρασμα στην αιώνια ζωή. Αυτή η δήλωση έχει απήχηση ανά τους αιώνες, καθώς οι πιστοί αναγνωρίζουν ότι μέσω της νίκης του Χριστού επί του θανάτου, λαμβάνουμε και εμάς το δώρο της ανάστασης. Η χαρά που απορρέει από αυτή την αλήθεια δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Είναι μια χαρά που ξεπερνά τις περιστάσεις, φωτίζοντας τις καρδιές όλων μας που πιστεύουμε.
Ιστορικά και θεολογικά, η Ανάσταση σηματοδοτεί την υπόσχεση μιας νέας ζωής. Μάλιστα, μέσα στο λειτουργικό ημερολόγιο, το Πάσχα στέκεται ως φάρος ελπίδας, θυμίζοντας στους πιστούς την ανεξιχνίαστη αγάπη και θυσία του Ιησού Χριστού. Κάθε εορτασμός του
Πάσχα είναι μια υπενθύμιση ότι το φως θριαμβεύει πάνω στο σκοτάδι, η ελπίδα αναδύεται από την απόγνωση και η ζωή αναδύεται από τον θάνατο.
Η Ανάσταση είναι ένα κάλεσμα για να χαρούμε καθώς αναλογιζόμαστε τα γεγονότα εκείνου του πρώτου πρωινού του Πάσχα. καλούμαστε να συμμετάσχουμε στη χαρά του. Αυτή η χαρά είναι πολύπλευρη. Περιλαμβάνει όχι μόνο την προσωπική μας εμπειρία σωτηρίας και ανανέωσης, αλλά επεκτείνεται και στην παγκόσμια κοινότητα όλων των πιστών. Προσφέρει μια πρόσκληση να συνεργαστείτε ο ένας με τον άλλο, προωθώντας την ενότητα και την αμοιβαία ενθάρρυνση στις εκκλησίες, τις οικογένειες και τις φιλίες μας.
Η χαρά της αναστάσεως μας ενθαρρύνει να διακηρύξουμε το μήνυμα της νίκης του Χριστού, μοιράζοντας τα καλά νέα σε όσους μπορεί να αισθάνονται χαμένοι ή επιβαρυμένοι. Μας καλεί να επεκτείνουμε συμπόνια και έλεος σε όσους έχουν ανάγκη, να ενωθούμε με τους ομοπίστους μας και να ενσαρκώσουμε την αγάπη του Χριστού με απτά τρόπους.
Επιπλέον, βιώνοντας αυτή τη χαρά, ενθαρρύνουμε να εμβαθύνουμε στην πίστη μας. Η ανάσταση μας προκαλεί να εξετάσουμε τη ζωή μας υπό το φως του θριάμβου του Χριστού. Ζούμε αυθεντικά ως αυτοί που πιστεύουν στην Ανάσταση; Αγκαλιάζουμε την ελπίδα και την αγάπη που προέρχεται από τη γνώση ότι ο Χριστός νίκησε τον θάνατο;
Ας αγκαλιάσουμε αυτή τη χαρά, ας της επιτρέψουμε να γεμίσει τις καρδιές μας και ας είναι μια μαρτυρία για τη δύναμη της αγάπης και της χάρης του Θεού, η οποία είναι δωρεάν και άφθονα διαθέσιμη σε όλους. Κάνοντας αυτό, γινόμαστε και εμείς ζωντανοί μάρτυρες της υπόσχεσης της Ανάστασης, μοιραζόμενοι το φως και τη χαρά σε έναν κόσμο που το έχει τόσο απεγνωσμένα ανάγκη.
* Η Κουστωδία των Αγίων Τόπων
Σάντυ Λαδικού
